Monday, October 19, 2009

ഒരു ക്യാമറാ കഥ ....!!!

ഒരു ക്യാമറാ കഥ ....!!!

ആദ്യത്തെ ഷോര്‍ട്ട് ഫിലിം കഴിഞ്ഞ് അതിന്റെ ആലസ്യം മാറാന്‍ കാലം കുറെ കഴിയേണ്ടി വന്നു. അതിന്റെ അനുഭവങ്ങള്‍ അത്രയുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങിനെ രണ്ടാമത്തെ ചിത്രത്തിനായി തയ്യാറെടുപ്പ് തുടങ്ങി. തിരക്കഥയും ലൊക്കെഷനും നടീ നടന്മാരും ഒക്കെ തയ്യാറായി. അച്ഛന്‍ തന്നതും അമ്മയെ ഇസ്ക്കിയതും ഒക്കെയായി അത്യാവശ്യത്തിനുള്ള പണവും ഉണ്ടാക്കി. അത്യാവശ്യം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ക്യാമറയുടെ വാടകയും എഡിറ്റിങ്ങിനുള്ള പണവും. അതുമാത്രമാണ് ചെലവ്. ക്യാമറാ മാന്‍ എന്റെ സുഹൃത്താണ്. മറ്റു എല്ലാവരും എന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ തന്നെ. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആര്‍ക്കും പണം കൊടുക്കേണ്ട. ഭക്ഷണം വീട്ടില്‍ നിന്ന്. ലൊക്കെഷനിലെക്കുള്ള യാത്ര അച്ഛന്റെ വണ്ടി എടുത്തിട്ടും.

എല്ലാം കൃത്യ മായി പ്ലാന്‍ ചെയ്തിട്ടാണ് നടത്തുന്നത്. എല്ലാവരും വലിയ ഉത്സാത്തിലും ആവേശത്തിലും. കാര്യങ്ങള്‍ വിചാരിച്ച തിനേക്കാള്‍ ബന്ങിയായി മുന്നോട്ടു പോയി. അതുപക്ഷേ അങ്ങിനെ ആകാന്‍ പാടില്ലല്ലോ. അതല്ലേ രീതി. പറഞ്ഞത് പോലെ മൂന്നാം നാള്‍ ക്യാമറാമാന്‍ പനിയായി കിടപ്പിലായി. പനി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ പൊള്ളി വിറയ്ക്കുന്ന പനി. എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ വയ്യാത്ത അവനെയും കൊണ്ട് അവന്റെ അമ്മ ആശുപത്രിയില്‍ പോയി. മരുന്നൊക്കെ കഴിച്ചാലും അവന്‍ അന്ന് വരില്ല എന്നുറപ്പ്.

അത് വെച്ച് ഷൂട്ടിംഗ് മുടക്കാന്‍ പറ്റുമോ. ഒടുവില്‍ ക്യാമറയും ഞാന്‍ തന്നെ ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് വെച്ചു. തയ്യാറെടുപ്പുകള്‍ എല്ലാം നടത്തി. ആര്ടിസ്റ്റുകള്‍ മേക്കപ്പൊക്കെ ഇട്ടു വന്നു. പകല്‍ പുറത്താണ് ഷൂട്ടിംഗ്. അതുകൊണ്ട് ലൈറ്റ് തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളൊന്നും ഇല്ല. ക്യാമറ അവന്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്റ്റുഡിയോയില്‍ നിന്ന് കൊണ്ട് വന്നതാണ്. അവന്റെ വീട്ടില്‍ തന്നെയാണ് വെച്ചിരിക്കുന്നതും എന്റെ കയ്യില്‍ തന്നു വിടാന്‍ അവനു മടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. ഞാന്‍ വലിയ കാര്യമായി തന്നെ, ഞാന്‍ ആരാ മോന്‍, എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റാത്തതായി എന്താ ഉള്ളത് എന്ന മട്ടില്‍ ക്യാമറയും ആയി ലൊക്കെഷനില്‍ വന്നു. ഫീല്‍ഡ്‌ തയ്യാറാക്കി ക്യാമറ ഉറപ്പിച്ചു. സൂപ്പര്‍ VHS ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. അതിനുള്ള പാകമേ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്കുള്ളൂ. അത് തന്നെ വലിയ സംഭവമാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് അപ്പോള്‍.

ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായിട്ടാണ് ഞാന്‍ അങ്ങിനെ ഒരു ക്യാമറ ഉപയോഗിക്കുന്നത്. മറ്റുള്ളവര്‍ ഉപയോഗിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ അകന്നു നിന്ന് നോക്കുക എന്നല്ലാതെ അതിന്റെ ഒരു ബട്ടനിലും ഞാന്‍ തൊടാറില്ല. പക്ഷെ അപ്പോള്‍ അത് എന്റെ അഭിമാന പ്രശ്നം കൂടി ആയതിനാല്‍ അറിയില്ല എന്ന് ഒരിക്കലും ഞാന്‍ പുറത്തു കാണിച്ചിരുന്നില്ല. ഒരു റിഹെഴ് സല്‍ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഷോട്ടിനു തയ്യാറായി. ക്യാമറ ഓണ്‍ ആക്കി. പക്ഷെ പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും നോക്കി വിയര്‍ത്തുകുളിച്ചു നാറി നാശമായിട്ടും വ്യു ഫൈണ്ടറില്‍ ചിത്രം മാത്രം കാണുന്നില്ല. ....!!!

5 comments:

  1. ഈ ക്യാമറയ്ക്ക് ആശംസകള്‍..

    ReplyDelete
  2. ആകെ മൊത്തം പരിപാടി പൊളിഞ്ഞു ല്ലേ... ഒരു ലോകൊത്തര ചലചിത്രം ജനിക്കും മുന്‍പേ അസ്തമിച്ചു.

    ReplyDelete
  3. HiHiHi.. Ini Camerayum thookkiyanguva, kanichu tharam.

    ReplyDelete