രണ്ടു പെണ്കുട്ടികള്...!!!
സമയം ഏകദേശം ഒന്നരയായിക്കാണും . തീവണ്ടിയാപ്പീസിലെതുമ്പോള് അവിടെ അധികം
പേരുണ്ടായിരുന്നില്ല. പറ്റിയ ഒരു മൂല നോക്കി ഇരുന്നു, വായിച്ചു വെച്ച
പുസ്തകം എടുത്തു വായന തുടങ്ങവേ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിക്കുകയും ചെയ്തു.
അവിടെയവിടെയായി കുറച്ചു യാത്രക്കാര് ഉള്ളതൊഴിചാല് യാചകര് പോലും അന്നവിടെ
ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഇത്രയും പേരുതന്നെ അവിടെ കാണാറില്ല
താനും.
ഇരുന്നു വായിക്കാന് തുടങ്ങിയപോഴാണ് ആ രണ്ടു പെണ്കുട്ടികള്
ഞാനിരിക്കുന്നതിന്റെ അടുത്ത ബെന്ചിലേക്ക് മാറിയിരുന്നത്. അവര്
മുന്പിരുന്നിരുന്നതിന്റെ അടുത്തിരുന്നിരുന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്റെ
നോട്ടത്തില് നിന് രക്ഷപെടാനാകണം അവര് ഇങ്ങോട്ട് മാറിയിരുന്നത്.
പഠിക്കുന്ന കുട്ടികള് എന്നതിലുപരി, ഈ പാതിരാത്രിയില് ഇവരെങ്ങിനെ ഇവിടെ
എന്നത് ഒരു സംശയം എന്നില് ഉണ്ടാകിയെന്കിലും ഞാന് വായന തുടര്ന്നു.
മൊണ്ടാഷ് എന്നാ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ അനന്ത സാധ്യതകളെ പ്രതിപാദിക്കുന്ന ആ
തിയറി പുസ്തകം എന്നെ രസം പിടിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നതിനാല് മറ്റൊന്നും
ശ്രദ്ധിക്കാനും തോന്നിയില്ല.
വായന ഒരു ഘട്ടത്തിലെത്തിയപ്പോള് മെല്ലെ നിര്ത്തി ഒരു ചായകുടിക്കാന്
ഇറങ്ങി. അപ്പോഴും ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ നോക്കുന്ന ആ പെണ്കുട്ടികളെ ഒന്ന്
ശ്രദ്ധിച്ച് ഞാന് മെല്ലെ കാണ്ടീനിലേക്ക് പോകുമ്പൊള് അവര് പരസ്പരം
കെട്ടിപ്പിടിചിരുന്ന് എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കുകയായിരുന്നു.
പേടിചിട്ടാകാം എന്നാണു ഞാന് കരുതിയത്. അവരെ നോക്കിക്കൊണ്ടു
മധ്യവയസ്സായ ഒരാളും അടുത്തുണ്ടായിരുന്നു. അയാളില് എന്തോ ഒരു സംശയം ആ
പെണ്കുട്ടികളെ കുറിച്ചുള്ളതുപോലെ തോന്നി അവരെത്തന്നെ അയാള്
നോക്കിയിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്.
ചായകുടിച്ചു, പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ഒന്ന് രണ്ടു യാത്രക്കാര് കൂടി
അവിടെ എത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. വണ്ടിവരാന് ഇനിയും സമയമുണ്ട്.
അടുതുവരാനുള്ളത് ആ ചെറിയ സ്റ്റേഷനില് നിര്ത്താതെ പോകുന്ന ഒരു ഗൂട്സ്
വണ്ടിയാണ്. അതും കഴിഞ്ഞേ എന്റെ വണ്ടി വരൂ.
വീണ്ടും വായിക്കാന് പുസ്തകമെടുത്ത് ഞാന് ഇരുന്നിരുന്നിടതുതന്നെ ഇരിക്കവേ
മെല്ലെ ആ പെണ്കുട്ടികളെ ഒന്ന് നോക്കി. ഒരല്പം ഇരുട്ടില് മുഖം അത്ര
വ്യക്തമാല്ലതെയാണ് അവര് രണ്ടു പേരും ഇരിക്കുന്നത്.
രണ്ടുപേരുടെയും കയ്യില് ഓരോ വലിയ ബാഗുകള് ഉണ്ടായിരുന്നത് അടുത്തുതന്നെ ഒതുക്കി
വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അത്ര പാവപ്പെട്ടവരോന്നുമല്ല അവരെന്ന് അവരുടെ
വസ്ത്രങ്ങളും വസ്തുക്കളും വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എവിടെയെങ്കിലും
നല്ല നിലയില് പഠിക്കുന്ന കുട്ടികളാവും അവരെന്നാണ് എനിക്ക്
തോന്നിയത്. അവര് അപ്പോഴും അങ്ങിനെത്തന്നെ ആ ഇരിപ്പിലാണ്. അതിലെ ഒരു
പന്തികേട് എനിക്കും തോന്നിയെങ്കിലും രാത്രിയിലെ യാത്രയുടെ പെടിയിലാകാം
എന്നാ ധാരണയില് ഞാന് വായന തുടങ്ങി.
കുറച്ചു കഴിയുംപോഴെക്കും ഗൂട്സ് വരുന്നതിന്റെ മുന്നറിയിപ്പ് വന്നു,
ഒപ്പം അതിന്റെ ശബ്ദവും കേള്ക്കാന് തുടങ്ങി. പലരും സീറ്റില് നിന്ന്
വെറുതെ എഴുന്നേല്ക്കാനുംതുടങ്ങി. ഞാനും മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു വണ്ടിയുടെ
അടുത്തേക്ക് നീങ്ങവേ വണ്ടിയുടെ വെളിച്ചം കാണാന് തുടങ്ങി. എല്ലാവരും
നോക്കി നില്ക്കെ വണ്ടി കടന്നുപോകാന് തുടങ്ങവേ പെട്ടെന്നാണ് എല്ലാവരെയും
സ്തബ്ധരാക്കിക്കൊണ്ട് ആ രണ്ടു പെണ്കുട്ടികളും ഓടി ആ ട്രെയിനിന്റെ
മുന്നിലേക്ക് ചാടിയത്. ആര്ക്കും ഒന്ന് ശബ്ദിക്കാന് പോലും കഴിയും
മുന്പേ അവര് പാളങ്ങളില് അരഞ്ഞു ചേര്ന്നിരുന്നു .....!
നെഞ്ചിടിപ്പോടെ വായിച്ചു...
ReplyDeleteഉദ്യേഗഭരിതം..
തുടരുമല്ലോ...
കാസിം തങ്ങളുടെ പ്പോസ്റ്റിലെ ലൈവ് സൂയിസൈഡു പോലെ... ഭീകരം അതു സങ്കല്പ്പിയ്ക്കുമ്പോള്ത്തന്നെ....
ReplyDeleteSo touching Suresh.
ReplyDeleteSuretta, ithonnum ithuvare marannille.
ReplyDeleteSathyam..??
ReplyDelete